تفاوت انگلیسی امریکایی و بریتانیایی

(American English vs. British English)

 

 

تفاوت امریکن انگلیش و بریتیش انگلیش بسیار جزئی بوده و در دنیای مدرن امروز در حال کمتر و کمتر شدن است. انگلیسی امریکایی به دلیل سادگی در ساختار و تلفظ محبوب‌تر بوده، در حال جهانی شدن است. فرهنگ و تلفظ امریکایی تا چند دهه‌ی دیگر مسلماً جهانی‌تر خواهد شد و این را به وضوح می‌توان در برنامه‌های تلوزیونی، ساختار خانواده‌ها، سینما و بسیاری از ابعاد زندگی انسان امروز دید.

 

در مورد تفاوت انگلیسی امریکن و بریتیش در این مقال به جنبه‌های دستوری، املایی، تلفظ، واژگان، ساختار و فرهنگ می‌توان اشاره نمود:

 

 

 

 

 

 

1.     دستور زبان (گرامر)

 

برای مثال "اسامی جمع" در بریتیش همراه با فعل جمع و در امریکن همراه با فعل مفرد می‌آیند. مثال:

AmE: The Clash is a well-known band.

BrE: The Clash are a well-known band.

 

 

یا (مثال از کتاب سوم راهنمایی):

 

AmE: Six and four is ten.

BrE: Six and four are ten.

 

 

2.     املا

 

درحالی که انگلیسی‌ها سعی دارند ریشه‌ی اصلی و لاتین کلمات را حفظ کنند، امریکایی‌ها دوست دارند واژگان را به همان نحوی که تلفظ می‌شوند، بنویسند. مثال:

 

AmE: check

BrE: cheque

 

یا:

 

AmE: color

BrE: colour

 

 

 

 

3.     تلفظ، استرس و نواخت

 

3.1.         حرف r در میانه یا پایان هجاهای انگلیسی شنیده نمی‌شود، در حالی که، امریکایی‌ها آن را به وضوح تلفظ می‌کنند. مثال:

 

car, bark, ….

(برای دانستن تفاوت تلفظ‌ها به فرهنگ لغت و الفبای IPA مراجعه فرمایید.)

 

3.2.         حرف u در میانه یا پایان هجاهای انگلیسی به صورت "یو" و در امریکایی به صورت "او" شنیده می‌شود. مثال:

 

student, reduce, ….

(برای دانستن تفاوت تلفظ‌ها به فرهنگ لغت و الفبای IPA مراجعه فرمایید.)

 

3.3.         حرف t در میانه یا پایان هجاهای انگلیسی شنیده می‌شود؛ در حالی که، در امریکایی به صورت "د" شنیده می‌شود و گاهی هم اصلاً تلفظ نمی‌شود. مثال:

letter به صورت "لدر" تلفظ می‌شود و در واژگانی چون twenty و facts حرف‌های t میانی اصلاً تلفظ نمی‌شوند و این دو واژه به صورت "توئنیگ و "فکس" شنیده می‌شوند.

 

3.4.         استرس (فشار) برخی واژگان در انگلیسی امریکایی و بریتیش فرق می‌کند. مثال:

advertisement, aristocrat, omega

(برای دانستن تفاوت تلفظ‌ها و استرس‌ها به فرهنگ لغت و الفبای IPA مراجعه فرمایید.)

 

3.5.         تلفظ امریکایی بسیار شیک‌تر و زیباتر از بریتیش است و اگر بخواهم تشابهی بگویم، درست شبیه تلفظ تهرانی در لهجه‌های فارسی ایران است.

 

 

 

 

 

4.     واژگان

 

معروف‌ترین و تکراری‌ترین مثال معلم‌ها همان "آسانسور" معروف است؛ که، می‌گویند امریکایی‌ها آن را elevator و انگلیسی‌ها آن را lift می‌گویند؛ اما، مثال‌ها در این خصوص فراوان است؛ از جمله:

 

AmE: elevator

BrE: lift

 

AmE: truck

BrE: lorry

 

AmE: eraser

BrE: rubber

 

AmE: soccer

BrE: football

 

AmE: junior high school

BrE: secondary school

 

 

 

5.     فرهنگ

 

این بخش، بحث‌انگیزترین و شیرین‌ترین بخش است؛ که، متأسفانه اکثر معلم‌ها از آن غافلند و گاهی حتا از آن یادی نمی‌کنند.

بحث فرهنگ، بحث خوب یا بد بودن نیست؛ بلکه، آداب و رسوم آن ملت است؛ برای نمونه، در حالی که زل زدن در چشمان مخاطب به هنگام صحبت و مراوده با او در امریکایی پسندیده است، در انگلیسی چندان مرسوم نیست.

یا این که در فرهنگ امریکایی طبقه‌ای به نام "همکف" وجود ندارد و آنچه در انگلیسی (و به تبع آن و متأسفانه در فارسی!) "همکف" نامیده می‌شود، در امریکایی "طبقه‌ی اول" گفته می‌شود و به نظر بنده هم درست آن شیوه‌ی امریکایی است. اصلاً درست نیست که "طبقه ی 1" بالای "همکف" باشد!

در تاریخ‌های امریکایی ماه قبل از روز می‌آید؛ در حالی که، تاریخ‌نویسی انگلیسی شبیه به فارسی و به ترتیب "روز و ماه و سال" است.