سورة الفجر (0)
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ

وَالْفَجْرِ (1) وَلَیَالٍ عَشْرٍ (2) وَالشَّفْعِ وَالْوَتْرِ (3) وَاللَّیْلِ إِذَا یَسْرِ (4) هَلْ فِی ذلِکَ قَسَمٌ لِذِی حِجْرٍ (5) أَلَمْ تَرَ کَیْفَ فَعَلَ رَبُّکَ بِعَادٍ (6) إِرَمَ ذَاتِ الْعِمَادِ (7) الَّتِی لَمْ یُخْلَقْ مِثْلُهَا فِی الْبِلاَدِ (8) وَثَمُودَ الَّذِینَ جَابُوا الصَّخْرَ بِالْوَادِ (9) وَفِرْعَوْنَ ذِی الآوْتَادِ (10) الَّذِینَ طغَوْا فِی الْبِلاَدِ (11) فَأَکْثَرُوا فِیهَا الْفَسَادَ (12) فَصَبَّ عَلَیْهِمْ رَبُّکَ سَوْطَ عَذَابٍ (13) إِنَّ رَبَّکَ لَبِالْمِرْصَادِ (14) فَأَمَّا الإنسَانُ إِذَا مَا ابْتَلاَهُ رَبُّهُ فَأَکْرَمَهُ وَنَعَّمَهُ فَیَقُولُ رَبِّی أَکْرَمَنِ (15) وَأَمَّا إِذَا مَا ابْتَلاَهُ فَقَدَرَ عَلَیْهِ رِزْقَهُ فَیَقُولُ رَبِّی أَهَانَنِ (16) کَلَّا بَلْ لَا تُکْرِمُونَ الْیَتِیمَ (17) وَلاَ تَحَاضُّونَ عَلَى طَعَامِ الْمِسْکِینِ (18) وَتَأْکُلُونَ التُّرَاثَ أَکْلاً لَمّاً (19) وَتُحِبُّونَ الْمَالَ حُبّاً جَمّاً (20) کَلَّا إِذَا دُکَّتِ الآرْضُ دَکّاً دَکّاً (21) وَجَاءَ رَبُّکَ وَالْمَلَکُ صَفّاً صَفّاً (22) وَجِی‏ءَ یَوْمَئِذٍ بِجَهَنَّمَ یَوْمَئِذٍ یَتَذَکَّرُ الإنسَانُ وَأَنَّى لَهُ الذِّکْرَى (23) یَقُولُ یَا لَیْتَنِی قَدَّمْتُ لِحَیَاتِی (24) فَیَوْمَئِذٍ لَا یُعَذِّبُ عَذَابَهُ أَحَدٌ (25) وَلاَ یُوثِقُ وَثَاقَهُ أَحَدٌ (26) یَا أَیَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ (27) ارْجِعِی إِلَى رَبِّکِ رَاضِیَةً مَرْضِیَّةً (28) فَادْخُلِی فِی عِبَادِی (29) وَادْخُلِی جَنَّتِی (30)

به نام خداوند بخشنده‌ی مهربان‏
1. سوگند به سپیده‏دم‏،
2. و به شبهای دهگانه‏،
3. و به جفت و تاق‏،
4. و به شب‏، وقتی سپری شود.
5. آیا در این‏، برای خردمند [نیاز به‏] سوگندی [دیگر] است‏؟
6. مگر ندانسته‏ای که پروردگارت با عاد چه کرد؟
7. صاحب [بناهایی چون] تیرک های بلند،
8. که مانندش در شهرها ساخته نشده بود؟
9. و با ثمود، همانان که در درّه‏، تخته‏سنگها را می‏بریدند؟
10. و با فرعون‏، صاحب خرگاه‏ها [و بناهای بلند]؟
11. همانان که در شهرها سر به طغیان برداشتند،
12. و در آنها بسیار تبهکاری کردند.
13. [تا آنکه‏] پروردگارت بر سر آنان تازیانه عذاب را فرونواخت‏،
14. زیرا پروردگار تو سخت در کمین است‏.
15. اما انسان‏، هنگامی که پروردگارش وی را می‏آزماید، و عزیزش می‏دارد و نعمت فراوان به او می‏دهد، می‏گوید: «پروردگارم مرا گرامی داشته است‏.»
16. و اما چون وی را می‏آزماید و روزی‏اش را بر او تنگ می‏گرداند، می‏گوید: «پروردگارم مرا خوار کرده است‏.»
17. ولی نه‏، بلکه یتیم را نمی‏نوازید؛
18. و بر خوراک ‏[دادن‏] بینوا همدیگر را بر نمی‏انگیزید؛
19. و میراث [ضعیفان‏] را چپاولگرانه می‏خورید؛
20. و مال را دوست دارید، دوست داشتنی بسیار.
21. نه چنان است‏، آنگاه که زمین‏، سخت در هم کوبیده شود،
22. و [فرمان‏] پروردگارت و فرشته ‏[ها] صف‏درصف آیند،
23. و جهنم را در آن روز [حاضر] آورند، آن روز است که انسان پند گیرد؛ و[لی‏] کجا او را جای پندگرفتن باشد؟

In the name of Allah the merciful and the compassionate
1
YUSUFALI: By the break of Day
2
YUSUFALI: By the Nights twice five;
3
YUSUFALI: By the even and odd (contrasted);
4
YUSUFALI: And by the Night when it passeth away;-
5
YUSUFALI: Is there (not) in these an adjuration (or evidence) for those who understand?
6
YUSUFALI: Seest thou not how thy Lord dealt with the "Ad (people),-
7
YUSUFALI: Of the (city of) Iram, with lofty pillars,
8
YUSUFALI: The like of which were not produced in (all) the land?
9
YUSUFALI: And with the Thamud (people), who cut out (huge) rocks in the valley?-
10
YUSUFALI: And with Pharaoh, lord of stakes?
11
YUSUFALI: (All) these transgressed beyond bounds in the lands,
12
YUSUFALI: And heaped therein mischief (on mischief).
13
YUSUFALI: Therefore did thy Lord pour on them a scourge of diverse chastisements:
14
YUSUFALI: For thy Lord is (as a Guardian) on a watch-tower.
15
YUSUFALI: Now, as for man, when his Lord trieth him, giving him honour and gifts, then saith he, (puffed up), "My Lord hath honoured me."
16
YUSUFALI: But when He trieth him, restricting his subsistence for him, then saith he (in despair), "My Lord hath humiliated me!"
17
YUSUFALI: Nay, nay! but ye honour not the orphans!
18
YUSUFALI: Nor do ye encourage one another to feed the poor!-
19
YUSUFALI: And ye devour inheritance - all with greed,
20
YUSUFALI: And ye love wealth with inordinate love!
21
YUSUFALI: Nay! When the earth is pounded to powder,
22
YUSUFALI: And thy Lord cometh, and His angels, rank upon rank,
23
YUSUFALI: And Hell, that Day, is brought (face to face),- on that Day will man remember, but how will that remembrance profit him?